خواص گیاه علف چای یا گل راعی برای بارداری و افسردگی چیست
علف چای,علف چای چیست,علف چای افسردگی,علف چایی,علف چایر,علف چای (هزار چشم),علف چای کوهی,علف چای هایپیران,علف چای یا گل راعی,علف چای خواص,گیاه علف چای چیست,نام دیگر گیاه علف چای چیست؟,علف چای و درمان افسردگی,علف چایی چیست,علف چایی,خواص علف چایی,گیاه علف چایی,علف چای و خواص,خواص علف چای تبیان,خواص علف چای برای پوست
در این مطلب از سایت جسارت به خواص گیاه علف چای یا گل راعی چیست می پردازیم.امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.
علف چای
علف چای با نام علمی Hypericum perforatum گیاهی است علفی و دائمی به ارتفاع تا یک متر، با بوی معطر و در زمان گل دهی بسیار زیبا.زمان گلدهی گیاه برحسب ناحیه رویش از اردیبهشت تا مهرماه می باشد. محل رویش گیاه در کوهستان ها و ارتفاعات نواحی شمالی کشور می باشد. البته در ارتفاعات متوسط و کم بسیاری از نقاط از جمله کرج، راه چالوس، لاهیجان، ارومیه، بروجرد، گنبدکاووس، کلاردشت و اطراف تهران نیز رویش دارد.قسمت مورد استفاده دارویی گیاه سرشاخه های گلدار آن است.
علف چای چیست
گل راعی، هوفاریقون ، گل شهناز (نام علمی: Hypericum perforatum)،گیاهی علفی و پایا از تیره هیپریکاسه (Hypericaceae) است که معمولاً به صورت خودرو در میان کشتزارهای گندم و ذرت یافت می‌شود. در ایران در دامنه کوه‌های البرز، چالوس، مازندران و نقاط غرب ایران و در مسیر قله چین کلاغ به حد زیادی می‌روید. علف چای و گیاهان مشابه آن (Hypericumها)، بنابر داشتنِ hypericin شناسایی شده‌اند؛ امّا گونهٔ H. perforatum (به طور خاص)، یک گیاه دارویی نیرومند و یکی از گیاهان پرفروش در ایالات متّحدهٔ آمریکا است. این گیاه، به طور گسترده در مناطق معتدل اروپا (اوکراین و روسیه)، آسیا (ترکیه، هند و چین) و شمال آفریقا (خاورمیانه) و ایالات متّحدهٔ آمریکا پراکنده شده است. در هند، بر ارتفاعات بلندتر رشته کوه هیمالیا و در تپّه‌های بخش‌های مرکزی کشور می‌روید.
علف چای افسردگی
علف چای که با نام St. John’s Worth نیز شناخته شده است گیاهی خودرو و هرز است که معمولاً در کشتزارهای گندم و ذرت یافت می شود. گل های این گیاه به رنگ سفید، زرد یا آبی هستند و دارای عطر خاصی هستند.
علف چایی
از خواص علف چای (Hypericum perforatum) تقویت سیستم ایمنی بدن و موثر در درمان ایدز و بیماری‌های عصبی است. در ادامه خواص علف چای را بشناسید.علف چای گیاهی است علفی و دائمی به ارتفاع تا یک متر، با بوی معطر و در زمان گلدهی بسیار زیبا است. زمان گلدهی گیاه برحسب ناحیه رویش از اردیبهشت تا مهر ماه می‌باشد. محل رویش گیاه در ایران، کوهستان‌ها و ارتفاعات نواحی شمالی کشور می‌باشد، البته در ارتفاعات متوسط و کم بسیاری از نقاط از جمله کرج، راه چالوس، لاهیجان، ارومیه، بروجرد، گنبدکاووس، کلاردشت و اطراف تهران نیز رویش دارد. علف چای در مزارع چای شمال به عنوان علف هرز می روید و احتمالا نامگذاری آن بدین علت است، قابل توجه اینکه گیاه علف چای با گیاه چای معمولی ارتباطی ندارد. نام‌های دیگر علف چای، گل راعی، گل هزار چشم و هوفاریقون است. در عربی به آن حشیشه القلب می‌گویند.
علف چای (هزار چشم)
علف چای گیاهی است علفی و دائمی به ارتفاع تا یک متر، با بوی معطر و در زمان گلدهی بسیار زیبا. دارای برگ های متقابل، بیضوی و دراز. ساقه های آن به تعداد زیاد و منشعب می باشند. همچنین بر روی ساقه دو خط نسبتا بر جسته قرار گرفته است. گل ها به صورت گل آذین دیهیم، به رنگ زرد زیبا و به تعداد زیادی می باشند که به گیاه زیبایی خاصی می بخشد. در کناره های گلبرگ زرد رنگ نقاط تیره به رنگ قرمز مایل به قهوه ای دیده می شود که از خصوصیات بارز این گیاه است. این نقاط فضاهایی هستند که حاوی مواد موثر گیاه( هیپریسین و ترکیبات وابسته) می باشند. زمان گلدهی گیاه بر حسب ناحیه رویش از اردیبهشت تا مهر ماه است. محل رویش گیاه در کوهستان ها و ارتفاعات نواحی شمالی کشور می باشد. البته در ارتفاعات متوسط و کم بسیاری از نقاط از جمله کرج، راه چالوس، لاهیجان، ارومیه، بروجرد، گنبد کاووس، کلاردشت و اطراف تهران نیز رویش دارد.قسمت مورد استفاده دارویی گیاه سرشاخه های گلدار آن است. علف چای در مزارع چای شمال به عنوان علف هرز می روید و احتمالا نامگذاری آن بدین علت است.
علف چای کوهی
نام های دیگر علف چای، گل راعی، گل هزار چشم و هوفاریقون است. در عربی به آن حشیشه القلب می گویند. از خواص این گیاه می توان به مواردی چون ضدافسردگی، ضد میکروب و ویروس و ضد سوختگی اشاره کرد.علف چای با نام علمی Hypericum perforatum گیاهی است علفی و دائمی به ارتفاع تا یک متر، با بوی معطر و در زمان گل دهی بسیار زیبا.
علف چای هایپیران
گیاه هوفاریقون یا علف چای که در آمریکا به St.john,s wort معروف است از دو هزار سال پیش تاکنون به عنوان گیاه شفابخش بخصوص برای تسریع التیام زخم ها به کار می رفته است ، تا اینکه در تحقیقات علمی جدید ، دانشمندان به خاصیت احتمالی آن در مورد تحریک و تقویت سیستم دفاعی بدن پی برده اند و هیجان انگیزترین خاصیت درمانی آن در سال 1988 کشف شد و آن هنگامی بود که محققان دانشگاه نیویورک به فعالیت قابل ملاحظه این گیاه برضد گروهی از ویروسها شامل HIV که عامل ایجاد سندرومهای نارسایی سیستم دفاعی بدن(AIDS) است پی بردند.در قرن اول میلادی طبیعیدان معروف ایتالیایی به نام Pliny خیس کرده چای کوهی در شراب قرمز را برای درمان مارگزیدگی تجویز می کرد و پزشک یونانی Dioscorides این گیاه را در مصرف خارجی برای درمان سوختگی و در مصرف داخلی به عنوان مدر ، محرک ، درمان سیاتیک و تب های نوبه ای توصیه می کرد.
علف چای یا گل راعی
در قرن شانزدهم دانشمند گیاه درمان آن زمان به نام Jhon Gerard چای کوهی را به عنوان پر ارزش ترین داروها برای درمان زخم های عمیق توصیه می کرد و در یادداشت هایش می نویسد : گیاه مدر است و برای درمان سنگ مثانه بسیار مفید می باشد. در قرن هفدهم نیز گیاه درمان دیگر انگلیسی به نام Nicholas culpepper در یادداشت هایش چای کوهی را به عنوان تنها داروی موثر برای درمان زخم نام برده و اشاره می کند که اگر آن را با شراب جوشانیده و بخورند برای آسیب های داخلی مفید است و پماد آن برای باز کردن انسدادها ، کاهش ورمها و بستن و بهم آوردن لبه ی زخمها بسیار مفید است.
خواص علف چای برای پوست
مهاجران اولیه گیاه چای کوهی را با خود به امریکا وارد کرده و با تعجب مشاهده کردند که بومیان سرخ پوست امریکا قرنهاست که به طور مرسوم قبیله ای از نوعی از این گیاه که در امریکا می روید برای درمان بیماریها به کار می برند.در قرن نوزدهم Dr.Charles Millspough به ارزش والای درمان این گیاه پی برده و برای درمان زخمهای سربازان امریکایی در جنگ ها توصیه می نموده است.
علف چای خواص
مهم ترین اجسام موجود در گیاه شامل 05/0 تا 3/0 درصد نفتودی آنترون ها از جمله هیپریسین، پزدوهیپریسین، ایزوهیپریسین، پروتوهیپریسین، هیپرفورین و ادهیپروفورین می باشند. میزان 2 تا 4 درصدی فلاونوئیدها از جمله هیپروزید، هیپرین، کورستین، ایزوکورستین و روتین؛ میزان 7 تا 15 درصد تانن های کاتشین؛ مقدار کمی اسانس؛ مقدار کمی پروسیانیدین؛ گزانتون ها؛ کاروتنوئیدها و فنل های اسید کربوکسیلیک از جمله کافئیک، کلروژنیک و فرولیک می باشند.از بین ترکیبات فوق مهم ترین آن ها هیپریسین و پزدوهیپریسین است که از 0095/0 تا 466/0 درصد در برگ ها و تا 24/0 درصد در گل ها وجود دارند. گیاه و داروهای تهیه شده صنعتی از این گیاه برحسب این دو ماده استاندارد می شوند.
گیاه علف چای چیست
قسمت مورد استفاده دارویی گیاه علف چای سرشاخه‌های گلدار آن است. مهمترین ماده شیمیایی علف چای، هاپیرین و همچنین ماده قرمز رنگی به نام هایپریسین است، علف چای دارای تانن نیز هست. سه فراورده دارویی از این گیاه به شکل قطره هایپران و قرص پرفوران است که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند، همچنین اسپری نوروژیک که در درمان دردهای عصبی به کار میرود و خاصیت ضد التهابی دارد، از دیگر داروهای موجود است.
نام دیگر گیاه علف چای چیست؟
علف چای تقریباً تا یک متر بلندی دارد و به همراه شاخه‌های جفتی و متقابل رشد می‌کند. برگ‌های آن متقابل و بی‌پایه (چسبیده) است، تا دو سانتی‌متر بلندی دارد و دارای نقاط غدّه ای و نیمه شفّاف متعدّدی که در برابر نور پدیدار می‌شود می‌باشد. گُل‌های زرد تا سفید رنگ، دارای پنج گلبرگ، با پرچم‌های بیرون زده است و به صورت مجتمع در بالای ساقه‌ها به چشم می‌خورد. این گیاهان، حاوی تعداد زیادی از پیگمان (رنگیزه)های فلورسانس dianthrone (ترکیب‌های دارای دو انترون، به شکل ساختارهای سوزنی و به رنگ سفید تا زرد روشن) مربوط به طیف قرمز با فعّالیت زیستی هستند. این نیز گزارش شده که بیوسنتز hypericinها، با ریخت زایی و چیدمان غدد روغنی قرمز تیرهٔ موجود بر روی برگ‌های گیاه، مرتبط است
علف چای و درمان افسردگی
برخی از تحقیقات حاکی از آن است که این گیاه، می تواند تا حدودی در درمان افسردگی خفیف موثر باشد.این گیاه برای رفع تپش قلب، اختلال حواس و دمدمی مزاج بودن ناشی از یائسگی کاربرد دارد.از روغن این گیاه برای درمان کبودی، خراش، التهاب پوست و دردهای عضلانی استفاده می شود.
علف چایی چیست
قسمت مورد استفاده دارویی گیاه علف چای سرشاخه‌های گلدار آن است. مهمترین ماده شیمیایی علف چای، هاپیرین و همچنین ماده قرمز رنگی به نام هایپریسین است، علف چای دارای تانن نیز هست. سه فراورده دارویی از این گیاه به شکل قطره هایپران و قرص پرفوران است که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند، همچنین اسپری نوروژیک که در درمان دردهای عصبی به کار میرود و خاصیت ضد التهابی دارد، از دیگر داروهای موجود است.
علف چایی
به عنوان ضدالتهاب و ورم برونش ها و دستگاه تناسلی ادراری بوده و در درمان آسیب مجاری صفرا، التهاب مثانه، سرماخوردگی معمولی، ترش کردن، خونریزی، میگرن، سردرد، سیاتیک و زخم معده استفاده می شود. همچنین ادرارآور، قاعده آور، ضدمالاریا، ضد شب ادراری است و به طور موضعی جهت بریدگی و سوختگی، درمان زخم ها، عفونت های میکروبی و ویروسی استفاده می شود.
خواص علف چایی
به عنوان ضد التهاب و ورم برونش ها و دستگاه تناسلی ادراری. درمان آسیب مجاری صفرا، التهاب مثانه، سرماخوردگی معمولی، ترش کردن، خونریزی، میگرن، سردرد، سیاتیک، زخم معده، ادرارآور، قاعده آور، ضد مالاریا، ضدشب ادراری. به طور موضعی جهت بریدگی و سوختگی، درمان زخم ها، عفونت های میکروبی و ویروسی استفاده می شود.
گیاه علف چایی
طبیعت گیاه علف چای گرم و خشک است.
خواص دارویی گیاه علف چای به طور خلاصه عبارتند از:
- علف چای گرفتگی صدار را باز می‌کند و خلط آور است.
- برای درمان مرض کزاز به‌کار میرود.
- درمان کننده اسهال و اسهال خونی است.
- از خواص علف چای درمان ضعف جنسی است.
- علف چای برای درمان درد دنبالچه بهترین دارو است.
- این گیاه ضد کرم معده و روده، ادرار آور و قاعده آور است.
- علف چای درمان کننده مننژیت است.
- علف چای برای درمان فلج به کار میرود.
- از خواص علف چای درمان زخمهای عمیق، متعفن و التهابات پوستی است به این منظور برگ گیاه علف چای را بکوبید و یا روغن حاصل از گل این گیاه را روی محل زخم قرار دهید.
- ماده قرمز رنگی که در برگ‌های علف چای وجود دارد و با فشار دادن برگ‌ها از آن خارج می‌شود، برای التیام زخمها و درمان سوختگی به کار میرود.
- از دیگر خواص علف چای درمان بی‌خوابی، سیاه سرفه و مننژیت است.
- دم کرده علف چای برای درمان افسردگی مفید است.
- یکی از مهمترین خواص علف چای تقویت سیستم ایمنی بدن و از بین بردن ویروسها از جمله ویروس ایدز است. طبق آخرین تحقیقات علف چای می‌تواند ویروسها را از بین ببرد. مدتی است که بیماران مبتلا به ایدز از این گیاه استفاده می‌کنند که سیستم دفاعی بدن آنها را تقویت و علائم بیماری را تخفیف می‌دهد.
مضرات علف چای
در صورتی که این گیاه توسط دهان به طور مستقیم بلعیده شود، ممکن است عوارضی نظیر مشکلات مرتبط با خواب، بی قراری، ناراحتی معده، سرگیجه، جوش های پوستی، اسهال و احساس مور مور را شدن به فرد دهد.
– مصرف این گیاه خطر نازائی را افزایش می دهد.
– با مصرف این دارو افرادی که به افسردگی شدید مبتلا هستند احتمال اینکه این افسردگی به افسردگی ماژور(عمده) تغییر ماهیت دهد وجود دارد.
– در بیماران مبتلا یه اسکیزوفرنی با مصرف این گیاه احتمال دست دادن به جنون افزایش پیدا می کند.
– نگرانی هایی نیز حاکی از این است که این گیاه می تواند نزد افراد مبتلا به آلزایمر باعث زوال عقل شود.
– مضرات استفاده از این گیاه به نسبت بیشتر از محاسن آن است و مصرف این گیاه برای کلیه افراد هر چهار گروه خونی مضر است.
علف چای و خواص
خاصیت ضد
افسردگی: هیپریسین قادر است هر دو نوع A و B منوآمینواکسید از(MAO)را مهار
نماید. از این نظر می تواند در استفاده های کلینیکی به عنوان ضد افسردگی،
ضد اضطراب، بی خوابی، بدخوابی، احساس بی ارزشی، بی اشتهایی، خونسردی و بی احساسی، افسردگی های فصلی( مانند پاییز، زمستان و یا سستی در بهار
و تابستان) کاربرد داشته باشد. همچنین تاثیر این گیاه در فعالیت های مغزی
بسیار رضایت بخش بوده و این موضوع با آزمایشات الکتروآنسفالوگراف و به روش
دوسوکور ثابت شده است.
بیشتر از 25 تحقیق دوسوکور بر روی 1757 نفر
که دارای افسردگی خفیف تا متوسط بودند نشان داد که علف چای به صورت عصاره
استاندارد در درمان آنها بسیار رضایت بخش بوده است. در سال 1994 در آلمان
معادل 66 میلیون دوز روزانه از آن توسط پزشکان نسخه شده است.
اثرات ضد میکروب و ویروس: عصاره گیاه علف
چای دارای اثرات ضد میکروب و ویروس قوی بر روی بسیاری از میکروارگانیزم های
با اهمیت و بیماریزاست. مطالعاتی که تا کنون انجام شده نشان می دهد که بر
ضد ویروس آنفلوانزای تیپ های A و B، ویروس تبخال
نوع 1 و 2، ویروس وزی کولیا استوماتیتیس و ویروس ایدز (HIV) دارای اثرات
قوی است. همچنین بر ضد هر دو نوع میکروب های گرم منفی و مثبت از جمله
استافیلوکوک اورئوس، استرپتوکوک موتانس، پروتئوس ولگاریس، اشرشیاکلی و
پزدوموناس آئروژنیوزا تاثیر قوی دارد.
اثرات ضد سوختگی و زخم: به عنوان ضد زخم، ضد
سوختگی، ضد آفتاب، ضد درد ماهیچه ها و ضد خونریزی سطحی کاربرد دارد.
محصولاتی که برای این منظور تهیه شده است به صورت پماد لوسیون از عصاره می
باشد که به طور مستقل و یا همراه با گیاهان دیگر به تعداد زیاد و متنوع
ساخته شده اند.
محصولات دارویی موجود: محصولات بسیار متنوعی
از جمله چای، عصاره روان، تنتور، قرص، دراژه، کپسول، قطره، پماد و لوسیون
از این گیاه تهیه شده است.
طریقه و مقدار مصرف علف چای
چای: چای کیسه ای(تی بگ) تهیه شده از آن اصولا 2 گرمی بوده که در یک لیوان آب تهیه می گردد و تا 3 بار در روز می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
گل خشک: به مقدار 2 تا 4 گرم به صورت دم کرده یا جوشانده تا سه بار در روز(جمعا 6 تا 12 گرم در روز) می تواند مصرف گردد.
تنتور: 3 تا 6 میلی لیتر تا سه بار در روز(جمعا 9 تا 18 میلی لیتر در روز) توصیه می گردد.
عصاره روان: 1 تا 2 میلی لیتر تا سه بار در روز(جمعا 3 تا 6 میلی لیتر در روز) توصیه می گردد.
قطره: در صورتی که از نوع استاندارد که حاوی 3/0 درصد هیپریسین است استفاده شود، 30 قطره تا سه نوبت در روز(جمعا 90 قطره در روز) مصرف می گردد.
قرص: روزی 1 تا 3 قرص برحسب شدت بیماری میل شود.
مقدار مصرف انواع فرآورده ها به هر شکل تا معادل 7/2 میلی گرم “هیپریسین ها” در روز بلامانع است.