علف گندم
علف گندم ,علف گندمی,علف گندمک,علف گندمی بیابانی,علف گندم چیست,علف گندمی کاکل دار,علف گندمی بلند,گندمک علف هرز,گندم علف هرز,علف کش گندم,علف هرز گندمی
توضیحاتی در مورد علف گندم
علف گندم(سبزه گندم) نوعی گیاه است که از بخش های روی زمین آن، ریشه و ساقه آن برای مصارف دارویی استفاده می شود. عمدتاً از آن به عنوان یک کنسانتره حاوی مواد مغذی استفاده می شود. حاوی ویتامین های آ، ث، ای، آهن، کلسیم، منیزیم و آمینواسید است. برای افزایش تولید هموگلوبین، بهبود اختلالات قند خون مثل دیابت، پیشگیری از پوسیدگی دندان، التیام زخم و جلوگیری از عفونت های باکتریایی استفاده می شود. همچنین برای از بین بردن رسوبات دارویی، فلزات سنگین، عناصر سرطان زا و سموم موجود در خون و کبد مورد استفاده قرار می گیرد. برای پیشگیری از سفید شدن مو، کاهش فشارخون بالا، بهبود هضم و کاهش کلسترول با توقف جذب آن. برای درمان انواع اختلالات مجاری ادرار از جمله عفونت مثانه، پیشابراه و پروستات؛ بزرگ شدن خوش خیم پروستات؛ سنگ کلیه و به عنوان ادرار آور. درمان مشکلات دستگاه تنفسی مثل سرماخوردگی، سرفه، برونشیت، تب و گلو درد؛ عفونت، نقرس، اختلالات کبد، زخم کولیت، درد مفاصل و مشکلات مزمن پوستی. در درمان های جایگزین آرتریت مورد استفاده قرار می گیرد. حاوی مقادیر زیادی کلروفیل است که برخی معتقدند می تواند برای سرطان و آرتریت مفید باشد. آب آن یک نوشیدنی سالم و پرطرفدار است. بهتر است به صورت تازه و با معده خالی مصرف شود. در غذاها و نوشیدنی ها از عصاره آن به عنوان طعم دهنده استفاده می شود.
در این مطلب از سایت جسارت” href=”http://www.jesarat.com/” target=”_blank” rel=”noopener”>سایت جسارت در مورد علف گندم صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
نام های علف گندم
نام لاتین: Wheatgrass اسامی دیگر لاتین: Agropyre, Agropyron, Agropyron repens, Agropyron firmum, Blé en Herbe, Brote del Trigo, Couchgrass, Couch Grass, Cutch, Dog Grass, Dog-grass, Doggrass, Durfa Grass, Elytrigia repens, Elymus repens, Graminis Rhizoma, Herbe de Blé, Quack Grass, Quackgrass, Quitch Grass, Scotch Quelch, Triticum, Triticum firmum, Triticum repens, Twitchgrass, Wheat Grass, Witch Grass
ترکیبات شیمیایی علف گندم
حاوی ترکیبات شیمیایی است که می تواند اثرات آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و ضد باکتریایی داشته باشد.
موارد مصرف علف گندم
شواهد ناکافی برای اثر: تالاسمی. مصرف روزانه نوشیدنی آن به مدت 18ماه می تواند نیاز به دریافت خون را در کودکان مبتلا به تالاسمی کاهش دهد. درد پاشنه. مصرف کرم آن 2بار در روز برای 6هفته از درد نمی کاهد. بیماری التهابی روده. مصرف آب تازه آن می تواند از شدت بیماری بکاهد. کاهش کلسترول کم خونی دیابت سرطان فشارخون بالا پیشگیری از پوسیدگی دندان التیام زخم جلوگیری از عفونت دفع سموم و عناصر سرطان زا از بدن
مصرف غذایی علف گندم
مصرف غذایی آن بی خطر است. مصرفی دارویی به صورت خوراکی تا 18ماه و مصرف آن بر روی پوست تا 6ماه بی خطر است. هرچند می تواند باعث تهوع، بی اشتهایی و یبوست شود.
دوز مصرف علف گندم
دوز مناسب آن به شرایط مختلفی از جمله سن و وضعیت سلامتی بیمار بستگی دارد. در حال حاضر اطلاعات علمی کافی برای تعیین دوز مصرفی مناسب وجود ندارد. در نظر داشته باشید که فرآورده های طبیعی الزاماً بی خطر نبوده و دوز مصرفی آن را رعایت کنید. از دستورالعمل های روی بسته پیروی کرده و با پزشک خود مشورت کنید.
آب علف گندم
آب علف گندم که سرشار از کلروفیل است خاصیت درمانی بالایی دارد و هزاران سال است که در سراسر دنیا از آن استفاده می شود. در این مطلب به چند خاصیت این گیاه اشاره شده است که امیدواریم مفید باشد. *تقویت کننده سیستم دفاعی بدن است. *با تقویت کردن بدن، سموم موجود درآن کاهش می یابد و بسیاری از بیماری ها از بین می رود. *مصرف منظم آن، انرژی و قدرت تمرکز فرد را تقویت می کند. *با خستگی مفرط مقابله می کند. *به علت دارا بودن میزان بالای اکسیژن، بیماری سرطان را درمان و با آن مقابله می کند. *میزان سوخت و ساز بدن را افزایش می دهد *هضم غذا و حرکت روده ها را بهبود می بخشد. *از ۲۰ درصد پروتئین تشکیل شده است. *به کاهش وزن کمک می کند. *روند پیری را کند می کند. *عملکرد ضدالتهابی دارد.
سبزه گندم
سبزه گندم حاوی 70 درصد کلروفیل بوده که دارا بودن این خاصیت به تنهایی باعث شده تا این ماده غذایی به غذای فوق‌العاده‌ای تبدیل شود. سبزه گندم غذای کاملی بوده و سرشار از ویتامین‌های C، E، K ، و B کمپلکس (شامل B12) است. در بخش مواد معدنی سرشار از کلسیم، کبالت، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم، پروتئین، سدیم، سولفور و روی است. این گیاه سحرآمیز لیست طولانی از آمینو اسیدها را در خود جای داده – حدود 17 آمینو اسید و 80 آنزیم شناخته شده). بهترین روش دست یافتن به خواص فراوان این ماده غذایی، روش آبگیری آن است. مصرف حدود 50 گرم از این نوشیدنی انرژی کل روز شما را تامین می‌کند.
خواص آب علف گندم
•از بروز بیماری آلزایمر پیشگیری می‌کند. نوشیدن منظم آن به طور قابل توجهی از ابتلای فرد به بیماری آلزایمر و دیگر مشکلات ذهنی پیشگیری می‌کند. •برای درمان کم خونی توصیه می‌شود. این ماده غذایی از آن‌جا که حاوی مقدار فراوانی آهن است خون ساز بوده و تعداد گلبول‌های قرمز را نیز افزایش می‌دهد. با مصرف این نوشیدنی گلبول‌های قرمز در بدن شما بازسازی شده و فعالیت خود را دوباره از سر می‌گیرند و اکسیژن تازه را برای سطح بدن فراهم می‌کنند. •خاصیت ضد التهابی دارد. این نوشیدنی با داشتن خواص قلیایی، برای افرادی که از بیماری‌های التهابی مانند استئو‌آرتریت و آرتریت روماتوئید رنج می‌برند ماده غذایی مطلوبی، محسوب می‌شود. •حاوی آنتی‌اکسیدان است. این نوشیدنی حاوی مقدار فراوانی آنتی‌اکسیدان بوده و آنتی اکسیدان‌ها با خنثی سازی رادیکال‌های آزاد فرآیند اکسیداسیون را متوقف می‌کنند. با مصرف این نوشیدنی سبز از آلاینده‌های هوا مانند منو‌اکسید کربن و دود سیگار کمتر آسیب می‌بینید. •بوی بد دهان و بدن را از بین می‌برد. این ماده غذایی با سم‌زدایی سیستم لنفاوی، معده و روده، کمک خوبی برای کاهش و حذف بوی بد دهان و بدن محسوب می‌شود. •حاوی پروتئین است. نوشیدنی سبزه گندم، حاوی لیست طولانی از آمینو‌اسیدها است که آجرهای ساختمان پروتئین را در بدن تشکیل می‌دهند. طبق گزارشات، این نوشیدنی سبز دارای 50 درصد پروتئین است که این مقدار سه برابر پروتئین موجود در گوشت قرمز است، پس سعی کنید این نوشیدنی فوق‌العاده را در برنامه روزانه غذایی خود جای دهید. •با سرطان مبارزه می‌کند. با داشتن مقدار عالی کلروفیل و بتاکاروتن در پیشگیری و مبارزه با سرطان موثر است. ترکیبات متنوع موجود در این گیاه سبز،عوامل موثر و قوی آنتی‌اکسیدانی و ضد سرطانی هستند. طبق بررسی‌ها مصرف این نوشیدنی تا 40 درصد خطر پیشرفت سرطان را کاهش می‌دهد. •برای دیابتی‌ها مفید است. این نوشیدنی با قابلیت تنظیم سطح قند خون، ماده غذایی مفیدی برای مبتلایان به دیابت محسوب می‌شود. •برای کاهش فشارخون بالا مفید است. ترکیبات پروتئینی موجود در کلروفیل با کیفیت بالا، نقش مهم و موثری در کاهش فشارخون بالا ایفا می‌کنند. •برای تقویت سیستم ایمنی بدن مفید است. مصرف منظم 4- 2 قاشق سوپ‌خوری از این نوشیدنی کمک خوبی برای تقویت سیستم ایمنی بدن خواهد بود. •برای پیشگیری از پوسیدگی دندان مفید است. برای پیشگیری از پوسیدگی و تسکین درد دندان و نیز پیشگیری از خونریزی لثه و پیوره مصرف این نوشیدنی توصیه می‌شود. •موجب تناسب اندام می‌شود. از آن جا که این نوشیدنی حاوی مواد مغذی، مفید و فراوانی است از ولع در خوردن غذا و پرخوری پیشگیری کرده که به نوبه خود در کاهش وزن مفید است.
هشدار در مورد مصرف علف گندم
اگر شما از جمله افرادی هستید که نسبت به خوردن گندم آلرژی دارند مصرف این نوشیدنی را از مقدار کم (یک قاشق چای‌خوری در روز) شروع کنید و در صورت بروز آلرژی از مصرف آن خودداری کنید.
علف گندم و درمان اگزما
اگرچه در این رابطه مطالعات بالینی انجام نشده است اما چندین مورد نمونه درمان خانگی نشان داده که سبزه گندم برای درمان اگزما و پسوریازیس مثمرثمر بوده است. روش درمانی با این گیاه اینگونه است که یک فنجان آب سبزه گندم در وان آب داغ ریخته شده و به مدت ۳۰ دقیقه مورد استفاده قرارگیرد. روش دیگر ریختن آب سبزه گندم در ظرف یخ و انجماد آن است. سپس مکعب های یخی بر روی لکه ها، زخم و پوست آسیب دیده مالیده شود.
علف گندم و درمان کم خونی
برای درمان کم خونی توصیه می شود. این ماده غذایی از آن جا که حاوی مقدار فراوانی آهن است خون ساز بوده و تعداد گلبول های قرمز را نیز افزایش می دهد. با مصرف این نوشیدنی گلبول های قرمز در بدن شما بازسازی شده و فعالیت خود را دوباره از سر می گیرند و اکسیژن تازه را برای سطح بدن فراهم می کنند.
علف گندم و سرطان
این نوشیدنی حاوی مقدار فراوانی آنتی اکسیدان بوده و آنتی اکسیدان ها با خنثی سازی رادیکال های آزاد فرآیند اکسیداسیون را متوقف می کنند. با مصرف این نوشیدنی سبز از آلاینده های هوا مانند منو اکسید کربن و دود سیگار کم تر آسیب می بینید. با داشتن مقدار عالی کلروفیل و بتاکاروتن در پیشگیری و مبارزه با سرطان موثر است. ترکیبات متنوع موجود در این گیاه سبز، عوامل موثر و قوی آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی هستند. طبق بررسی ها مصرف این نوشیدنی تا ۴۰ درصد خطر پیشرفت سرطان را کاهش می دهد.
گندم چیست
گندم (نام علمی: Triticum) از مهم‌ترین غلات است. این گیاه در گونه‌های وحشی و اهلی موجود است. گندم از گیاهان گلدار تک‌لپه‌ای یک ساله و تیره گندمیان و از خانواده گرامینه‌ها است. گندم، گل آذین سنبله‌ای دارد. از هر گره آن یک برگ به وجودمی آید. سنبلچه گندم متشکل از دو گلوم و سه گلچه می‌باشد. گاهی تعداد گلچه‌ها به ۹ هم می‌رسد. دانه گندم بین دو پوشش قاشق مانند به نامهای پوشک بیرونی (لما) و پوشک درونی (پالئا) قرار گرفته‌است. برگ‌های گندم مانند برگ‌های سایر غلات (به جز ذرت و ارزن)، نازک و کم عرض بوده و زبانه‌های کوچکی دارند.
تشکیلات گندم
دانه گندم از این مواد تشکیل شده‌است: ۷ تا ۱۸ درصد پروتئین (بستگی به نوع گندم دارد)، ۶۰ تا ۷۰ درصد نشاسته، ۲ تا ۲/۵ درصد سلولز (فیبر خام)، ۱/۵ تا ۲ درصد چربی و مابقی مرکب از رطوبت و مواد کانی. ظاهر فیزیکی دانه‌های گندم بسیار متنوع است. طول دانه‌های گندم از ۵ تا ۸ میلیمتر، پهنایشان از ۲/۵ تا ۴/۵ میلیمتر و وزنشان از ۲۰ تا ۶۰ میلی‌گرم متغیر است. گستره رنگ گندم از بژ یا نخودی (معروف به گندم سفید) تا قرمز قهوه‌ای (معروف به گندم سرخ) است. بسته به عوامل مختلف اجزای تشکیل دهنده اندوسپرم دانه‌ها می‌توانند بافت نرم یا سفتی داشته باشند.
انواع گندم
از لحاظ گیاه‌شناسی گندم عضوی از گونه‌های تریتیکوم (Triticum) است که به سه گروه متمایز تقسیم می‌شود و هر گروه تعدادی مشخص کروموزم دارد که تمام خصوصیات ژنتیکی خانواده را با خود دارند. ژن‌شناسی گندم از بیشتر محصولات دیگر دشوارتر است زیرا برخی از گونه‌های گندم دیپلوئید هستند و دو رشته کروموزوم دارند در حالی که بسیاری از گونه‌های دیگر گندم پلی‌پلوئید هستند و چهار رشته کروموزوم (تتراپلوئید) یا شش تا (هگزاپلوئید) دارند. دیپلوئیدها که تنها در مناطق جنگلی و بیابانی هستند و گندمهای تک‌دانه زراعی نیز در این گروه قرار دارند. تتراپلوئیدها که به حالت وحشی هستند و گندمهای اِمِر (emer) و دوروم (durum) زراعی در این گروه هستند. هگزاپلوئیدها که شامل گندم نان می‌شوند از لحاظ نوع کشت معمولاً گندمها را به دو دسته کلی گندم بهاره و گندم پاییزه تقسیم‌بندی می‌کنند. این دو نوع علاوه بر آن که دانه‌هایشان از نظر رنگ، بافت، شکل و … باهم فرق دارد شرایط رشد و نمو آن‌ها نیز باهم تفاوت می‌کند. این دو نوع گندم را در دو زمان مختلف در سال کشت می‌نمایند. دانه گندم، دارای شیاری است که در طول دانه قرار می‌گیرد. عمق این شیار در گندمهای پاییزه زیاد و در گندمهای بهاره کم است. طرفین این شیار در گندمهای بهاره گرد و در گندمهای پاییزه گوشه‌دار می‌باشد[نیازمند منبع]. گندم بهاره: در اوایل بهار کاشته می‌شود. پس از جوانه زدن، گیاه جوان در بهار و اوایل تابستان رشد نموده و محصول آن را تا اواخر تابستان برداشت می‌کنند. گندم بهاره را معمولاً در نواحیی کشت می‌کنند که گندم پاییزه نمی‌تواند در برابر سرمای سخت زمستانی آن مناطق، مقاومت نماید. البته میزان محصول‌دهی گندم پاییزه از بهاره بیشتر است. معمولاً پس از تهیه بذر و زمانی که دمای خاک به یک درجه سانتیگراد بالای صفر رسید، گندم بهاره را می‌کارند. اگر شرایط آب و هوایی اجازه دهد می‌توان گندم را زودتر هم کاشت تا دوره رشد آن طولانی‌تر شده و میزان محصول دهی آن بیشتر شود. گندم پاییزه برای آن که به مرحله گلدهی برسد، باید به مدت طولانی در معرض هوای سرد قرار گیرد. اگر گندم پاییزه را در بهار بکارند، چون دوره سرما را پشت سر نمی‌گذارد، نمی‌تواند گل آذین خوبی تشکیل دهد. گندم پاییزه: این نوع گندم در نیم کره شمالی، در فصل پاییز موقعی که دمای خاک از ۱۳ درجه سانتیگراد کمتر باشد کشت می‌شود. ابتدا بذر گندم پاییزه جوانه می‌زند. سپس در فصل زمستان، گیاه به صورت گیاه جوان کوچکی باقی می‌ماند و با آغاز فصل بهار، مجدداً رشد و نمو خود را آغاز می‌کند. معمولاً در یکی از ماه‌های خرداد، تیر یا نهایتاً مرداد، دانه می‌رسد و آماده برداشت می‌شود. گندمهای پاییزه به نسبت گندمهای بهاره ریشه‌های عمیق‌تر و پرپشت‌تری دارند که تا ۲۰۰ سانتیمتر در خاک نفوذ می‌کنند. این امر ناشی از آن است که گندمهای پاییزه فصل رشد طولانی‌تری دارند.